Bu hikaye bir zamanlar avrupa ya para kazanmak ve sonra memleketine geri dönme hayalleri kuran gurbetçilerden derlenen bir hikayedir. Hikaye okumak her zaman kalpce de tatlıdır.

Son bahardı yolculuk vakti gelmişti, artık amaçlarına ulaşmaktan başka bir hedef yoktu ufukta. Gurbet yolu görünmüştü Ahmet için. Ailesini geçici bir sürede olsa arkasında bırakıp gidecekti bu bilinmedik yola. Tek güvendiğiyse akrabalarından aldığı mektuplardı. Burada para var burada kazanç var gel çalış para biriktir sonra dönersin memlekete ve istedin işi kurar ömür boyu rahat edersin diyordu mektuplar. Bu kararı vermek her ne kadar zor olsa da sonunda vermişti kararını isveç denilen memlekete oda gidecek çok paralar kazanıp geri dönecekti. Yolculuk İstanbul da tren istasyonunda başladı. Kara tren dedikleri gelmişti artık hayatını baştan aşağıya değiştiren o yolculuk başlamıştı.

                                      Bilinmedik dünyaya hoş geldin

Aralık ayı gelmişti bile diz boyu kar vardı nasıl bir şeydi bu, ömrü hayatında ilk defa bu kadar kar görmüştü Ahmet. Memleketine yazdığı mektupta çok çok karları anlatıyordu. Karısı ve bir oğlu birde göz bebeği kızı gelecekti memleket den isveç e. Herşeyi hazırlamıştı Ahmet. Kendisi fabrika da çalışıyordu eşi de hastanede temizlikçi olarak çalışacaktı. Her şey hazırdı. isveç de su kadar bol iş imkanı vardı. Su kadar bol para vardı çalışmayanı seven için. Ancak insanı havası kadar soğuktu. Birde memleket de olan hiç bir yemek ve gıda yoktu. Patlıcanı bile bilmiyordu bu isveçliler. Her mektubunda bundan da bahsediyordu Ahmet.

                                         Kazanmasına kazandı ama ancak tabutu döndü 

Yıllar geçmişti bile artık, çocuklar büyümüş okula başlamışlardı bile. Her yaz izine geliyorlardı memlekete. Her geldiğinde içinden bir gün geri dönmemek için geleceğim diyordu. Ama daha kazanması gereken paralar vardı kendince. Daha biriktirmesi gereken çok paralar vardı. Yıllar geçmişti bile kızı evlenmiş torun sahibi olmuştu bile. Kazanmıştı hemde çok her kuruşunu o çok sevdiği memleketine yatırmıştı. Ev almış, tarla almış arsalar almıştı. Isveç de kazandığı her kuruşu ailesinden kısma pahasına da olsa birikim yapmıştı. Ancak o doyumsuzluk var ya hani biraz daha biraz daha dediğimiz ona yenik düşmüştü. Doktorlar ailesine akciğer kanseri olduğunu açıklamıştı bile. Döndü o çok sevdiği memleketine döndü ancak tabutuyla döndü.